Het syndroom van Wilkie
Er is niet extreem veel bekend over het syndroom van Wilkie. Er zijn ongeveer 500 gevallen gerapporteerd in de Engelse medische wetenschap.
Het syndroom van Wilkie is een zeer zeldzame, levensbedreigende aandoening. Het wordt gekenmerkt door druk die door de ‘abdominale’ aorta en de ‘mesenterica superior’ uitgeoefend wordt op de twaalfvingerige darm, hierdoor wordt het ook wel het SMA-syndroom genoemd (SMA staat voor Superior Mesenteric Artery).
Het syndroom wordt meestal veroorzaakt door een te kleine hoek van deze belangrijke aders, bij gezonde mensen is deze hoek zo’n 45 graden, bij mensen met het syndroom van Wilkie is deze hoek maar tussen de 6 en 25 graden. Doordat deze hoek erg versmalt is kunnen er gemakkelijk verstoppingen ontstaan in de twaalfvingerige darm.
Hoe ervaart een patiënt dit?
Vaak hebben patiënten chronische buikpijn, die erger wordt na iets te hebben gegeten. Andere klachten zijn: vroege verzadiging na eten, misselijkheid, oprispingen en overgeven. De pijn ontstaat vaak plotseling, en kan maar van korte duur zijn.
Als de patiënt op de linker zij gaat liggen en/of zijn knieën tot zijn borst optrekt kan dit de klachten iets verlichten.
Doordat iemand met het SMA syndroom vaak pijn krijgt na het eten kan er een angst voor voedsel ontstaan. Omdat veel mensen minder eten lopen ze veel risico om gewicht te verliezen. Door gewichtsverlies wordt de beknelling echter erger en zal de pijn alleen maar toenemen. Dit komt doordat het grote ‘zware’ bloedvat normaal steunt op omliggend vetweefsel, waardoor de druk wordt verdeeld over het omliggende vet. Als je echter erg mager bent drukt het bloedvat met zijn volle gewicht op de twaalfvingerige darm, waardoor deze de darm afknelt.
Op den duur kan het zo zijn dat voedsel helemaal niet meer kan passeren. Zodra iemand ernstig ondergewicht heeft kan dit de spiermassa aantasten en kan het lichaam vitale functies verliezen, dit kan blijvende schade veroorzaken.
Het syndroom wordt vaak over het hoofd gezien, voornamelijk door de onbekendheid. Echter is het noodzakelijk om het syndroom vroegtijdig te diagnosticeren, om ernstige schade te voorkomen.
Doordat iemand met het SMA syndroom vaak pijn krijgt na het eten kan er een angst voor voedsel ontstaan. Omdat veel mensen minder eten lopen ze veel risico om gewicht te verliezen. Door gewichtsverlies wordt de beknelling echter erger en zal de pijn alleen maar toenemen. Dit komt doordat het grote ‘zware’ bloedvat normaal steunt op omliggend vetweefsel, waardoor de druk wordt verdeeld over het omliggende vet. Als je echter erg mager bent drukt het bloedvat met zijn volle gewicht op de twaalfvingerige darm, waardoor deze de darm afknelt.
Op den duur kan het zo zijn dat voedsel helemaal niet meer kan passeren. Zodra iemand ernstig ondergewicht heeft kan dit de spiermassa aantasten en kan het lichaam vitale functies verliezen, dit kan blijvende schade veroorzaken.
Het syndroom wordt vaak over het hoofd gezien, voornamelijk door de onbekendheid. Echter is het noodzakelijk om het syndroom vroegtijdig te diagnosticeren, om ernstige schade te voorkomen.
